پنج نوع مکمل که نباید همزمان با قهوه استفاده شوند
این مطالعه نشان می‌دهد که کافئین، پلی‌فنول‌ها و اثر ادرارآور قهوه ممکن است در جذب برخی ویتامین‌ها و مواد معدنی مداخله کنند. دکتر فیلیپ نگو، داروساز متخصص، به‌ویژه بر تأثیر کافئین بر آهن تأکید دارد و ذکر می‌کند که خاصیت ادرارآوری قهوه مانع از جذب صحیح آهن می‌شود. این مقاله بر پنج ویتامین و ماده معدنی تأکید می‌کند که کافئین بر میزان جذب آنها تأثیر دارد.
آهن
آهن برای رشد، ترشح هورمون‌ها و عملکرد سلولی بدن اهمیت بالایی دارد. با این حال، کمبود آهن یکی از شایع‌ترین مشکلات تغذیه‌ای در سطح جهانی محسوب می‌شود و به همین علت، پزشکان معمولاً مصرف مکمل آهن را تجویز می‌کنند. اما تأثیر منفی قهوه بر جذب این ماده حیاتی اغلب نادیده گرفته می‌شود. به‌گفته دکتر بو وانگ، دکترای داروسازی، نوشیدن قهوه در کنار مکمل آهن یا حتی غلات غنی‌شده با آهن، جذب این عنصر را به طور چشمگیری کاهش می‌دهد. یکی از مطالعات نشان داده است که قهوه می‌تواند تا ۵۴ درصد از میزان جذب آهن بکاهد و این مقدار در وعده صبحانه که قهوه و آهن همزمان مصرف می‌شوند، حتی بیشتر خواهد بود.
این تأثیر نه به واسطه کافئین، بلکه ناشی از ترکیبی به نام «اسید کلروژنیک» است؛ پلی‌فنولی که در قهوه و چای به مقدار زیاد وجود دارد. آلیس کیم، داروساز، نیز متذکر می‌شود که این ترکیب به‌عنوان مانعی مؤثر در برابر جذب آهن غیرهم (آهن گیاهی) عمل می‌کند. تصور می‌شود که پلی‌فنول‌ها ساختار و نحوه جذب آهن در روده را دچار اختلال می‌سازند. به همین دلیل، دکتر وانگ پیشنهاد می‌کند که مصرف مکمل آهن دست‌کم یک ساعت بعد از نوشیدن قهوه انجام گیرد و به همراه مواد غنی از ویتامین ث مانند پرتقال یا لیموی تازه مصرف شود تا جذب آن افزایش یابد.
ویتامین دی
ویتامین دی یکی از مواد مغذی است که تأمین آن از طریق رژیم غذایی به سادگی میسر نیست، زیرا به طور طبیعی فقط در تعداد اندکی از مواد غذایی موجود است. با این حال، بدن انسان می‌تواند این ویتامین را با استفاده از نور خورشید و از طریق یک فرایند بیولوژیکی، به‌ویژه در فصل‌های گرم یا در مناطق جغرافیایی با تابش آفتاب کافی تولید کند.
با این وجود، دکتر آلیس کیم بیان می‌کند که مصرف کافئین می‌تواند این چرخه را مختل کند. شواهد نشان می‌دهند که کافئین ممکن است تعداد گیرنده‌های ویتامین دی را در بدن کاهش دهد، و در نتیجه، سطح این ویتامین پایین‌تر می‌آید. یک پژوهش که در سال ۲۰۲۱ انجام شده، بین مصرف بالای کافئین و کاهش سطح ویتامین دی در خون ارتباط معناداری پیدا کرده است، هرچند برای نتیجه‌گیری قطعی باید تحقیقات بیشتری انجام شود. بر همین اساس، دکتر فیلیپ نگو توصیه می‌کند که اگر از مکمل ویتامین دی استفاده می‌کنید، آن را حداقل یک ساعت قبل از نوشیدن قهوه مصرف نمایید. همچنین، چون این ویتامین محلول در چربی است، مصرف آن به همراه مواد غذایی چرب سالمی مانند آووکادو، تخم‌مرغ یا روغن زیتون می‌تواند به جذب بیشتر آن کمک کند.
ویتامین‌های گروه ب
ویتامین‌های گروه ب از جمله ب۱، ب۲، ب۷، ب۹ و ب۱۲، نقش بسزایی در سوخت‌وساز بدن ایفا می‌کنند. این ویتامین‌های محلول در آب در تولید انرژی، حفظ سلامت سیستم عصبی و تولید سلول‌های قرمز خون عملکرد حیاتی دارند. برخلاف ویتامین‌های محلول در چربی، بدن انسان نمی‌تواند مقادیر زیادی از ویتامین‌های گروه ب را ذخیره کند، بنابراین مازاد آنها از طریق ادرار دفع می‌شود و به همین خاطر باید به‌طور مداوم و در دوز مناسب مصرف شوند.
دکتر الیس کیم توضیح می‌دهد که اثر ادرارآور کافئین موجب افزایش دفع این ویتامین‌ها می‌شود. واقعاً مطالعات نشان می‌دهند که سطح ویتامین ب در خون افرادی که قهوه زیادی می‌نوشند، پایین‌تر است و این ممکن است به دلیل دفع بیشتر این ویتامین‌ها از طریق کلیه‌ها باشد. به همین دلیل، دکتر بو وانگ هشدار می‌دهد که باید از مصرف مکمل‌های گروه ب به‌همراه قهوه یا چای پرهیز شود و حداقل یک ساعت فاصله بین این نوشیدنی‌ها و این ویتامین‌ها رعایت گردد. اگرچه ویتامین‌های محلول در آب مثل ث و انواع ویتامین‌های گروه ب را می‌توان با یا بدون غذا مصرف کرد، اما معمولاً جذب آنها بعد از یک وعده غذایی بیشتر است.
منیزیم
منیزیم یکی از مواد معدنی اساسی در بدن است که در پروسه‌هایی مانند ساخت پروتئین، تنظیم قند خون، کنترل فشار خون و بهبود کیفیت خواب نقش مهمی ایفا می‌کند. با اینکه این عنصر مفید در منابع غذایی مانند لوبیا، مغزها و ماست وجود دارد، بسیاری از افراد به دلیل رژیم غذایی ناکافی به مقدار کافی از آن برخوردار نمی‌شوند. دکتر الیس کیم نسبت به این موضوع هشدار می‌دهد که کافئین موجب دفع منیزیم و کلسیم از بدن از طریق ادرار می‌شود، که این مسئله در مصرف مداوم قهوه یا چای تشدید می‌شود. به‌ویژه اگر از مکمل منیزیم به منظور بهبود خواب استفاده می‌کنید، بهتر است مصرف کافئین را در ساعات پایانی روز کاهش دهید، چرا که نه‌تنها ممکن است خواب را مختل کند، بلکه اثرات تسکین‌دهنده منیزیم را نیز کاهش می‌دهد.
کلسیم
کلسیم نیز مانند منیزیم تحت تأثیر خاصیت ادرارآوری قهوه قرار دارد و مقداری از آن از طریق ادرار از بدن خارج می‌شود. دکتر الیس کیم به این نکته اشاره می‌کند که در حالی که کافئین ممکن است جذب کلسیم را کاهش دهد، اما تأثیر دقیق و قطعی آن در سطح بالینی هنوز به‌طور کامل شفاف نیست. با این حال، پژوهش‌ها نشان داده‌اند که مصرف‌کنندگان کافئین تا ۷۷ درصد بیشتر از کسانی که دارونما دریافت کرده‌اند، کلسیم را از طریق کلیه‌ها دفع می‌کنند. به منظور کاهش این اثر، افزودن شیر به قهوه می‌تواند مفید باشد. همچنین، دکتر کیم توصیه می‌کند که مکمل‌های کلسیم دست‌کم یک تا دو ساعت پس از نوشیدن قهوه مصرف شوند تا زمان کافی برای جذب مؤثر آن فراهم آید.
به عقیده متخصصان، در حالی که قهوه می‌تواند میزان جذب برخی مواد مغذی مانند آهن، کلسیم و ویتامین‌ها را کاهش دهد، با رعایت یک زمان‌بندی ساده، مانند فاصله‌گذاری یک ساعته بین نوشیدن قهوه و مصرف این مکمل‌ها، می‌توان به‌طور قابل توجهی از این اثرات جلوگیری کرد. حتی اگر در برخی مواقع این دو به طور همزمان مصرف شوند، بدن هنوز هم قادر به جذب بخشی از مواد مغذی خواهد بود.
با این حال، باید خاطر نشان شود که همه افراد به مکمل‌ها احتیاج ندارند. همان‌طور که دکتر نگو اشاره کرده است، مکمل زمانی توجیه‌پذیر است که در بدن دچار کمبود چیزی باشیم؛ در غیر این صورت، افرادی که از یک رژیم غذایی متعادل برخوردارند و وضعیت سلامتی خوبی دارند، نیازی به آنها ندارند. مشاوره با پزشک و انجام آزمایش می‌تواند بهترین راه برای تعیین نیاز واقعی به مکمل‌ها باشد.
