دانشمندان: شاید درباره منشا حیات اشتباه کرده باشیم
دانشمندان بر این باورند که احتمالا باید درکشان را از چگونگی پیدایش اولیه ژن‌ها تغییر دهند. به گفته آن‌ها، از مدت‌ها پیش میان دانشمندان درباره ترتیب افزودن اسیدآمینه‌ها به جعبه قطعات «لگویی» که ژن‌های ما را می‌سازند، توافق وجود داشته است، اما پژوهشگران ژنتیک دانشگاه آریزونا معتقدند فرضیات قبلی ممکن است بازتابی از سوءگیری‌های پیشین در درک منابع زیستی (زنده) در برابر منابع غیرزیستی (غیرزنده) باشد.
وب‌سایت پریونشن (prevention) با انتشار گزارشی درباره تحقیقات جدید در این زمینه می‌نویسد مدل کنونی درباره تاریخچه ژن ممکن است ارزش پیش از حیات اولیه (شامل پیش‌زمینه‌هایی مانند آر‌ان‌ای و پپتیدها) را در مقایسه با آنچه با آغاز حیات و پس از آن پدید آمد، کمتر از حد واقعی براورد کرده باشد.
به گفته پژوهشگران، درک ما از این زمان‌های بسیار دور همیشه ناقص خواهد بود، چرا که هرگز نخواهیم توانست دقیقا بدانیم در این دوره چه اتفاقی افتاده است. آن‌ها در عین حال تاکید می‌کنند که ادامه پژوهش درباره زمین اولیه برای کشف این معما اهمیت زیادی دارد.
دانشمندان می‌گویند هرگونه پیشرفت در این درک نه‌تنها به ما امکان می‌دهد داستان پیدایش خود را بهتر بشناسیم، بلکه می‌تواند در جست‌وجوی خاستگاه حیات در سایر نقاط گیتی نیز کمک کند.
پژوهشگران در این مقاله جدید که در مجله علمی پی‌ان‌ای‌اس (PNAS) منتشر شد، می‌گویند بخش‌هایی مهم از پروتئین‌های ما که به اسید آمینه‌ها شهرت دارند، چهار میلیارد سال پیش به آخرین نیای مشترک جهانی (LUCA) همه موجودات زنده روی زمین بازمی‌گردند.
به گفته آن‌ها، این زنجیره‌های متشکل از ده‌ها یا بیشتر از ده‌ها اسید آمینه را می‌توان «مانند چرخ» در یک خودرو دانست. پژوهشگران می‌گویند این قطعه‌ای است که می‌توان از آن در خودروهای مختلف استفاده کرد و چرخ‌ها مدت‌ها قبل از خودروها وجود داشته‌اند.
این گروه با استفاده از نرم‌افزارهای تخصصی و داده‌های مرکز ملی اطلاعات بیوتکنولوژی، درخت تکاملی این پروتئین‌ها را بازسازی کردند. آن‌ها می‌گویند این بخش از تحقیقات ژنی شامل جزئیاتی است که تا دهه ۱۹۷۰ نه مشاهده شده و نه درباره آن‌ها نظریه‌پردازی شده بود. از این رو به نظر می‌رسد که در حال حاضر دانش ما درباره این جزئیات به میزان چشمگیری افزایش یافته است.
یکی از تغییرات بزرگ در الگوی فکری پیشنهادی این پژوهش این ایده است که ما باید در ترتیب ظهور ۲۰ اسید آمینه ژنتیکی ضروری از سوپ اولیه حیات در زمین بازنگری کنیم.
دانشمندان در این مقاله استدلال می‌کنند که در مدل کنونی بیش از حد بر اساس دفعات ظهور یک اسید آمینه در یک موجود اولیه تاکید و این نظریه را مطرح می‌کند که اسید آمینه‌ای که در بیشترین مقدار ظاهر شده، باید اولین اسید آمینه‌ای باشد که پدید آمده است.
این دیدگاه در پژوهش‌های پیشین مانند مقاله‌ای در سال ۲۰۱۷، مطرح شده بود اما دانشمندان در مقاله جدید می‌گویند که اسید آمینه‌ها حتی ممکن است از بخش‌های مختلف زمین جوان آمده باشند و نه از یک محیط یکنواخت.
به گفته دانشمندان، کدهای باستانی حیات ممکن است از اسید آمینه‌های غیرمعمول استفاده کرده باشند. به عبارت دیگر، احتمال دارد از اسید آمینه‌های در اطراف دریچه‌های گرمابی قلیایی پدید آمده باشند.
گمان می‌رود که این مناطق در زمین اولیه نقشی کلیدی در آغاز حیات ایفا کرده باشند، با این حال به نظر می‌رسد که خود موجودات زنده حاصل از آن، مدت زیادی آنجا نزیسته‌اند.
پژوهشگران در عین حال می‌گویند برای تعمیم این نظریه به بقیه جهان، لازم نیست تا دوردست‌های گیتی برویم.
آن‌ها بر این باورند که سنتز غیرزیستی اسید آمینه‌های آروماتیک ممکن است در اقیانوس زیرسطحی انسلادوس، قمر زحل، نیز امکان‌پذیر باشد که در مقیاس نجومی چندان هم از ما دور نیست.
