انسان مانند سمندر توانایی رشد مجدد اندام‌ها را ندارد؛ ولی محققان به تازگی احتمال می‌دهند عضروف قابلیت ترمیم و احیا دارد. این فرضیه با مخالفت‌های زیادی همراه است؛ چراکه از نظر برخی محققان، عضروف به دلیل عدم برخورداری از منابع خونی، نمی‌تواند قابلیت ترمیم داشته باشد و به همین دلیل است که افراد به استئو آرتریت (آرتروز) مبتلا می‌شوند. بین مفاصل به طور طبیعی نوعی روان‌کننده وجود دارد، زمانی‌که در بیماری آرتروز میزان تولید این روان کننده کاهش می‌یابد، مفاصل و غضروف‌ها به هم ساییده می‌شوند و علاوه بر ایجاد درد، باعث می‌شود بیمار در انجام فعالیت‌های عادی مانند راه رفتن و نشستن با مشکل مواجه شود.

مطالعات جدید محققان دانشگاه دوک در آمریکا نشان می‌دهد عدم منابع خونی در غضروف به معنای عدم توانایی ترمیم و احیا نیست. این مطالعه نشان می‌دهد غضروف یک مکانیسم مولکولی مشابه سمندر دارد و می‌تواند به صورت خودکار ترمیم شود. محققان این قابلیت را “ظرفیت سمندر درونی” نامیده‌اند. این مطالعه برای اولین بار است که شواهدی مبنی بر ظرفیت ترمیم و رشد مجدد غضروف را در اختیار قرار می‌دهد. بر اساس این مطالعه قابلیت ترمیم در غضروف قوزک پا بیشتر از زانو و لگن است.

محققان برای بررسی این موضوع نمونه پروتئین‌های غضروف مفصلی بیماران را مورد بررسی قرار دادند و با استفاده از یک روش، سن این پروتئین‌ها را اندازه‌گیری کردند. این روش بر این مبنا قرار داشت که در پروتئین‌های جوان، تغییر اسید آمینه وجود نداشت؛ در حالی که در پروتئین‌های پیر این تغییر دیده شد. نتایج نشان داد پروتئین‌های قوزک پا بیشترین تعداد پروتئین‌های جوان را دارند و این میزان در غضروف زانو و لگن به ترتیب کاهش می‌یابد. در ادامه مشاهده شد تعداد مولکول‌هایی به نام microRNAs در بافت غضروف قوزک پا بیشتر است. این مولکول‌ها در تنظیم فرآیند ترمیم نقش دارند.

این دستاورد در توسعه روش‌هایی برای درمان آرتروز و انواع بیماری‌های غضروف موثر است.