محققانی از فرانسه، فنلاند و بریتانیا، روال خواب و وضعیت سلامت نزدیک به ۸۰۰۰ بریتانیایی را در رده سنی ۵۰ تا ۷۰ سال پیگیری کردند.

برای این مطالعه، محققان ابتدا میزان خواب شرکت کنندگان در مطالعه را در سال ۱۹۸۵، زمانی که ۵۰ سال سن داشتند و عاری از بیماری بودند، بررسی کردند.

در آن زمان، از هر ۱۰ نفر، ۴ نفر گزارش کردند که به طور منظم کمتر از هفت ساعت در شب می‌خوابند، و تقریباً یک سوم آنها پنج ساعت یا کمتر می‌خوابند.

«سورینا سابیا»، سرپرست تیم تحقیق از مؤسسه ملی بهداشت و تحقیقات پزشکی در دانشگاه پاریس، گفت: «برای اکثر مردم، حداقل هفت ساعت خواب شبانه سالم لازم است.»

تیم او سپس بررسی کرد که کدام شرکت‌کنندگان به طور معمول بیش از پنج ساعت در شب نمی‌خوابند، زیرا وارد دهه ۶۰ و ۷۰ سالگی شده بودند.

محققان مشاهده کردند خواب منظم کمتر از ۷ ساعت، با ۳۰ تا ۴۰ درصد بیشتر خطر ابتلاء به بیماری‌های متعدد در مقایسه با خواب هفت ساعتی منظم در شب مرتبط بود.

در میان لیست بیماری‌های احتمالی، دیابت، سرطان، بیماری عروق کرونر قلب، سکته مغزی، نارسایی قلبی، بیماری مزمن انسدادی ریه، بیماری مزمن کلیوی، بیماری کبد، افسردگی، زوال عقل و انواع دیگر اختلالات روانی، بیماری پارکینسون و آرتریت / روماتیسم مفصلی وجود دارد.

قابل ذکر استافرادی که در سن ۵۰ سالگی پنج ساعت یا کمتر می‌خوابیدند، در مقایسه با افرادی که خوب می‌خوابیدند، ۳۰ درصد بیشتر در معرض خطر ابتلاء به دو مورد از این بیماری‌ها بودند. در سن ۶۰ سالگی، خطر نسبی در افراد کم خواب تا ۳۲ درصد افزایش می‌یابد. در ۷۰ سالگی، افزایش خطر به ۴۰ درصد رسید.

محققان دریافتند افرادی که در سن ۵۰ سالگی به اندازه کافی نمی‌خوابیدند، با افزایش ۲۵ درصدی خطر مرگ زودهنگام روبرو هستند که عمدتاً به دلیل افزایش خطر ابتلاء به بیماری است.

به گفته محققان، فرآیندهای خواب همه سیستم‌های بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهند، بنابراین کمبود خواب، به‌ویژه زمانی که طولانی‌مدت باشد، سیستم‌های متعددی را تحت تأثیر قرار می‌دهد که اختلالات مزمن آنها می‌تواند منجر به ایجاد این بیماری‌های مزمن شایع شود.