مدیریت بازار ورق های فولادی از مسیر فعال سازی ظرفیت های خاموش تولید و عرضه
دبیر انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران درباره تنظیم بازار محصولات فلزی از جمله ورق فولادی تصریح کرده است که این امر با ارائه عرضه مستمر از سوی همه تولیدکنندگان این صنعت قابل دستیابی است. او به ویژه به شرکت‌های بزرگ فلزی نظیر فولاد مبارکه اشاره کرده و تأکید دارد که نمی‌توان انتظار داشت که این شرکت‌ها تمام مسئولیت بارگیری از بازار را بپذیرند. این نظر به تفصیل بر اهمیت تعاون و مشارکت همگانی در تعادل و پایداری بازار ورق گرم اشاره دارد، به گونه‌ای که تمامی تولیدکنندگان به صورت هماهنگ بتوانند به نظم و کنترل بهتری در عرضه و تقاضای بازار ورق فولادی دست یابند.
سید رسول خلیفه سلطانی، نماینده انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران، با تأکید بر افزایش اخیر قیمت‌ها در بازار ورق‌های فولادی، یکی از دلایل این افزایش را به عدم عرضه ورق گرم توسط واحدهای تولیدی به جز شرکت فولاد مبارکه در بورس کالا دانست. این اظهارات نشان می‌دهند که تأمین ناکافی ورق گرم توسط برخی از تولیدکنندگان ممکن است به افزایش ناپایداری در بازار و تأثیرگذاری بر قیمت‌ها منجر شده باشد. او این موضوع را به عنوان یکی از چالش‌های بازار ورق فولادی مطرح کرده و نیاز به توجه به اصلاحات و تنظیمات مناسب در این زمینه را مورد تأکید قرار داده است. این نگرش نشان‌دهنده توجه به عوامل مختلفی است که می‌توانند بر اقتصاد و بازار فولاد تأثیرگذار باشند و نیاز به راهکارهایی جهت مدیریت بهینه و پایداری در این حوزه را مطرح می‌کند.
در ادامه، اظهارات وی نشان می‌دهد که یکی از چالش‌های اساسی در تنظیم بازار ورق‌های فولادی، ناکافی بودن تعهد برخی تولیدکنندگان به تکالیف مرتبط با عرضه ورق گرم در بورس کالا است. به عبارت دیگر، این تولیدکنندگان در حالی که اقدام به خرید اسلب مورد نیاز خود از بورس می‌کنند، اما در ادامه به تعهدات خود در زمینه عرضه ورق گرم در بورس کالا عمل نمی‌کنند و به جای آن، محصولات خود را به صورت آزاد در بازار عرضه می‌نمایند. این رفتار تولیدکنندگان ممکن است باعث به وجود آمدن نوسانات و عدم پایداری در بازار ورق‌های فولادی شود، که در نهایت باعث افزایش ناپیوستگی و سختی‌ها در فرآیند تنظیم بازار می‌گردد. در نتیجه، نیاز به اعمال تدابیر و سیاست‌های مناسب جهت تشویق تولیدکنندگان به انجام تعهدات بازاری و پیشگیری از عدم تطابق با نظام تنظیمی به عنوان یک چالش مهم مطرح می‌شود.
دبیر انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران درباره رفتار شرکت‌های بزرگ فولادی اظهار کرده است که این شرکت‌ها تعهدات خود در زمینه عرضه محصولات در بورس کالا را به درستی رعایت کرده‌اند. با این حال، او به واقعیت اشاره می‌کند که کاهش تقاضا در بورس کالا به تنهایی راه‌حل مدیریت بازار ورق گرم نیست. بلکه، باید ظرفیت‌های خاموش واحدهای تولیدی فعال شده و محصولات آن‌ها به بازار عرضه شود.
از جمله راهکارهای پیشنهادی برای مدیریت بهینه بازار ورق گرم، اصلاح قیمت پایه ورق گرم در بورس کالا به‌منظور ایجاد شرایط مساعدتر برای سایر واحدهای تولیدی این محصول ذکر شده است. این اقدام به نظر دبیر انجمن، علاوه بر افزایش رقابت و تشویق تولیدکنندگان مختلف، می‌تواند به توازن در بازار و کاهش نوسانات ناپایداری کمک کند. به این ترتیب، اصلاح قیمت پایه ورق گرم نه تنها به فولاد مبارکه بلکه به سایر بازیگران این حوزه نیز این امکان را می‌دهد که با توجه به شرایط عرضه و تقاضا، محصولات خود را عرضه کنند.
وی با اظهارات خود افزود: در حال حاضر، با توجه به دستورالعمل شورای رقابت، حتی در برخی موارد، قیمت پایه ورق گرم به صورتی تعیین می‌شود که کمتر از قیمت اسلب خریداری شده توسط واحدهای نورد ورق باشد. این وضعیت به یک مسئله مهم تبدیل شده است که نیاز به رفع آن احساس می‌شود. به منظور پیشبرد و توسعه بازار ورق گرم، ضرورت دارد که این مانع، که ممکن است به عدم تناسب در قیمت‌گذاری منجر شود، هر چه زودتر برطرف گردد. تعیین قیمت پایه با توجه به قیمت اسلب خریداری شده توسط واحدهای نورد ورق می‌تواند از نظر انصاف و حفظ تعادل در بازار فولاد، گام مثبتی باشد. از این رو، اقدامات مؤثر و مطمئن برای رفع این مشکل به عنوان یک اولویت در حوزه تنظیم بازار ورق گرم پیشنهاد می‌شود.
خلیفه سلطانی با بیان این موضوع تأکید کرده است که اگر دولت به هدف کنترل قیمت در محصولات میانی و نهایی فولادی علاقه دارد، نیاز است تا به تنظیم قیمت آهن اسفنجی و کنترل تفاوت آن با قیمت شمش فولادی نیز توجه کند. او به اهمیت افزایش تولید و عرضه آهن اسفنجی اشاره کرده و بیان کرده است که افزایش قیمت این ماده می‌تواند برای واحدهای تولیدی فولاد، به ویژه در بخش خصوصی و مقیاس‌های کوچک و متوسط، اقتصادی توجیه‌پذیر نباشد. این نظرات نشان‌دهنده نیاز به راهکارهایی برای مدیریت قیمت در زنجیره تولید فولادی و تنظیم تفاوت‌های قیمتی در این حوزه است. از این رو، استراتژی‌ها و سیاست‌های جدیدی برای ایجاد توازن در بازار و تضمین توجیه اقتصادی تولید در بخش‌های کوچک و متوسط توصیه می‌شود.
