با پاسخ به این سوالات و بدون نیاز به مشاوره روانشناس، خود را در مورد وجود اوتیسم پنهان بررسی کنید.

به نقل از بهداشت نیوز، اخیراً یک پزشک پرسش‌نامه‌ای تهیه کرده است که اگر فکر می‌کنید ممکن است در طیف اوتیسم قرار داشته باشید، می‌توانید به آن پاسخ دهید. با توجه به افزایش روزافزون تقاضا برای ارزیابی‌های رسمی اوتیسم، این اقدام اهمیت بیشتری یافته است.

این پرسش‌ها بر اساس آزمون AQ-19 طراحی شده‌اند؛ ابزاری که برای افراد بالای ۱۶ سال به کار می‌رود و به پزشکان کمک می‌کند تا تشخیص دهند آیا نیاز به انجام ارزیابی جامع برای اوتیسم وجود دارد یا خیر.

دکتر سرمد مزهر، یک پزشک عمومی مقیم لندن، در ویدیویی که در تیک‌تاک بیش از ۵۶ هزار بازدید داشته، بیان کرده است که در صورتی که امتیاز فرد ۶ یا کمتر باشد، احتمال وجود اوتیسم بسیار پایین است. این آزمون به‌صورت خوداظهاری انجام می‌شود و از شرکت‌کنندگان می‌خواهد که به مجموعه‌ای از جملات با گزینه‌هایی مانند «کاملاً موافقم»، «کمی موافقم» یا «کاملاً مخالفم» پاسخ دهند. موضوعاتی که در این آزمون مورد بررسی قرار می‌گیرند شامل پردازش حسی، تعاملات اجتماعی، نیاز به رعایت روال‌های مشخص و توانایی سازگاری با تغییرات است.

انتشار این ویدیو در شرایطی صورت گرفته که فهرست انتظار NHS برای تشخیص اوتیسم به طرز قابل توجهی طولانی شده و بسیاری از بیماران نیازمند مدت‌های طولانی برای دریافت نوبت هستند. طبق آخرین آمار NHS، تا دسامبر سال گذشته، بیش از ۲۱۲ هزار نفر در انتظار دریافت ارزیابی اوتیسم بوده‌اند.

برخی منتقدان ادعا می‌کنند که تشخیص اوتیسم در سال‌های اخیر بیشتر از حد لازم انجام می‌شود، در حالی که عده‌ای دیگر این افزایش آمار را ناشی از افزایش آگاهی نسبت به علائم این اختلال می‌دانند، به‌ویژه در میان دختران و زنانی که در گذشته کمتر مورد شناسایی صحیح قرار می‌گرفتند.

پرسش‌های آزمون AQ-10

• اغلب قادر به شنیدن صداهایی هستم که دیگران متوجه آن‌ها نمی‌شوند.
• در هنگام خواندن داستان، فهم نیت شخصیت‌ها برایم دشوار است.
• وقتی کسی با من صحبت می‌کند، به سادگی می‌توانم مفهوم پنهان کلمات او را دریابم.
• معمولاً بیشتر به تصویر کلی توجه می‌کنم تا به جزئیات.
• می‌توانم تشخیص دهم که آیا شنونده از گفت‌وگو خسته شده است یا خیر.
• انجام هم‌زمان چند کار برایم راحت است.
• با یک نگاه به چهره فرد، می‌توانم حدس بزنم چه احساسی دارد یا به چه چیزی فکر می‌کند.
• اگر کاری متوقف شود، سریعاً می‌توانم دوباره به آن برگردم.
• از گردآوری اطلاعات در مورد دسته‌های مختلف چیزها لذت می‌برم.
• تشخیص نیت دیگران برایم چالش برانگیز است.

نمره‌دهی: اگر پاسخ‌ها به ترتیب زیر باشد، برای هر مورد یک امتیاز دریافت می‌کنید:
موافقم، موافقم، مخالفم، مخالفم، مخالفم، مخالفم، مخالفم، مخالفم، موافقم، موافقم.

اوتیسم در زنان و دختران

سال‌هاست که اوتیسم به‌عنوان اختلالی عمدتاً مردانه تلقی شده و در تحقیقات اولیه نسبت تشخیص مردان به زنان سه به یک گزارش شده بود. اما شواهد جدید حاکی از آن است که این اختلاف می‌تواند نتیجه سوگیری جنسیتی در روش‌های شناسایی و ارزیابی این اختلال باشد. یک تحلیل تازه تخمین زده است که با در نظر گرفتن این سوگیری، نسبت واقعی ممکن است به حدود ۱.۸ به ۱ نزدیک‌تر باشد.

به عقیده کارشناسان، بسیاری از دختران و زنان ممکن است در فرایند تشخیص حذف شوند زیرا آن‌ها توانایی بیشتری در پنهان کردن علائم خود دارند؛ چه به‌صورت آگاهانه و چه ناخودآگاه، به‌منظور جلب پذیرش اجتماعی. این پنهان‌کاری شامل تقلید از نشانه‌های اجتماعی، سرکوب رفتارهای خودتحریکی (استیمینگ) و تمرین پاسخ‌های آماده برای موقعیت‌های مختلف است؛ این عوامل تشخیص اوتیسم را بسیار دشوارتر می‌سازند.

پنج نشانه رایج اوتیسم در زنان

اوایل امسال، پروفسور احمد هنکیر، استاد دانشگاهی در بریتانیا و روان‌پزشک مشاور فعال در کانادا، در ویدیویی که در تیک‌تاک مشهوری شد، پنج نشانه رایج اوتیسم در زنان را مطرح نمود.

نخستین نشانه «استیمینگ» یا حرکات تکراری و آیینی است که ممکن است شامل کندن پوست، نوسان به جلو و عقب، مالیدن پا یا بازی با موها باشد.

دومین نشانه عدم تنظیم هیجانی و شکست عصبی است که می‌تواند برای فرد خیلی طاقت‌فرسا باشد. بحران‌های عصبی، یک واکنش فیزیکی به تجارب احساسی یا حسی شدید است و همه بزرگسالان در طیف اوتیسم می‌توانند آن را تجربه کنند. از دست دادن کنترل در این موارد ممکن است با گریه، فریاد یا رفتارهای پرخاشگرانه همراه باشد.

سومین نشانه، پنهان‌کاری است که قبلاً به آن اشاره شد. این رفتار می‌تواند باعث کاهش قابل توجه انرژی اجتماعی فرد و ایجاد خستگی عاطفی، جسمی و ذهنی شود که در نهایت به فرسودگی می‌انجامد.

چهارمین ویژگی، حساسیت حسی است که می‌تواند شامل واکنش شدید به بوها، طعم‌ها، لمس دیگران یا صداها باشد.

پنجمین نشانه، علاقه‌های گزاف است که ممکن است به نظر طبیعی برسند، اما برای شخص اوتیستیک به‌نوعی ضروری خواهند بود و به‌عنوان در نظر گرفته نمی‌شوند.

در حالی که مردان اوتیستیک معمولاً به موضوعات خاص و تخصصی مانند حمل و نقل علاقه‌مند می‌شوند، علاقه‌های شدید دختران معمولاً از نظر اجتماعی قابل قبول‌تر هستند.

منبع: عصر ایران