ویتامین حیاتی: راز پنهان داشتن تعادل روانی/ چگونه کمبود این ویتامین می‌تواند به بروز افسردگی بینجامد
به نقل از خبرآنلاین، ویتامین D که معمولاً به عنوان “ویتامین آفتاب” شناخته شده، نقشی کلیدی در تنظیم عملکردهای گوناگون بدن دارد. در حالی که این ویتامین بیشتر به بهداشت استخوان و جذب کلسیم ارتباط دارد، تحقیقات نوین نشان می‌دهد که تأثیرات آن بر سلامت ذهن نیز اهمیت بسیاری دارد. فقدان ویتامین D می‌تواند به افزایش خطر ابتلا به افسردگی، اضطراب و اختلالات خلقی منجر شود.
نقش بیولوژیکی ویتامین D در مغز
ویتامین D به عنوان یک نوروستروئید در مغز عمل می‌کند. این ویتامین دارای گیرنده‌هایی است که در نواحی مختلف مغز مانند هیپوکامپ و آمیگدال وجود دارند، نواحی‌ای که در کنترل خلق‌وخو و حافظه بسیار تأثیرگذارند.
این ویتامین در تنظیم سطوح سروتونین، دوپامین و نوراپی‌نفرین مشارکت دارد؛ سه نوع انتقال‌دهنده عصبی کلیدی که به خلق‌وخو و احساس خوشبختی مرتبط هستند.
ارتباط با افسردگی و اضطراب
تحقیقات اپیدمیولوژیک نشانگر این است که افرادی که سطح ویتامین D پایینی دارند، بیشتر در معرض افسردگی قرار می‌گیرند. در یک بررسی جامع منتشرشده در Journal of Affective Disorders، دیده شده که مصرف مکمل‌های ویتامین D قادر است علائم افسردگی از خفیف تا متوسط را کاهش دهد، مخصوصاً در افرادی که از کمبود این ویتامین رنج می‌برند. همچنین، برخی تحقیقات نشان می‌دهند که سطوح پایین این ویتامین ممکن است با افزایش اضطراب و اختلالات خواب مرتبط باشد.
منابع غذایی برای جذب ویتامین D
ویتامین D به طور طبیعی در تعداد محدودی از مواد غذایی وجود دارد که شامل موارد زیر است:
– ماهی‌های چرب مانند سالمون، ساردین و تن
– زرده تخم‌مرغ
– جگر گاو
– محصولات غنی‌شده شامل شیر، آب‌پرتقال و غلات صبحانه
با این حال، بخش عمده‌ای از ویتامین D از طریق تابش نور خورشید به روی پوست تولید می‌شود. عواملی مانند مصرف کرم‌های ضدآفتاب، زندگی در مناطق کم‌نور یا پوشش کامل بدن می‌توانند فرآیند تولید طبیعی این ویتامین را محدود کنند.
افراد مسن، کسانی که دارای پوست تیره هستند یا در نواحی سردسیر زندگی می‌کنند، بیشتر در معرض کمبود ویتامین D قرار دارند. در چنین شرایطی، مصرف مکمل‌های ویتامین D۳ (کلکالسیفرول) توصیه می‌شود. با این حال، مصرف بیش از حد این ویتامین ممکن است منجر به مسمومیت و افزایش سطح کلسیم در خون شود، از این‌رو مشورت با پزشک الزامی است.
منابع: mayoclinic ، nih
مترجم: الهه جعفرزاده
۴۷۲۳۲
