همه می‌خواهند برای ایران ولاسکو شوند!
فرارو- سرانجام امروز سرمربی جدید تیم ملی والیبال ایران با امضای قرارداد رسمی به عنوان نفر اول نیمکت ایران معرفی شد. این اتفاق بعد از ماه‌ها بلاتکلیفی تیم ملی والیبال ایران رخ داد. آن هم بعد از نتایج ضعیفی که تیم ملی والیبال ایران در بهار امسال در لیگ ملت‌های به دست آورد و با هدایت سرمربی ایرانی‌اش جتی سهمیه المپیک پاریس را هم کسب نکرد.
به گزارش فرارو، اتفاقاتی که برای تیم ملی والیبال ایران در خرداد ۱۴۰۳ رخ داد اوج اتفاقات ناگوار برای تیمی بود که ده سال قبلش با هدایت خولیو ولاسکو از یک تیم معمولی آسیایی به یک قدرت جهانی تبدیل شده بود. تیمی که توانسته بود در سال‌های میانه دهه ۹۰ بسیاری از قدرت‌های جهانی را بیش از یکبار در خانه یا در ایران شکست دهد. اما همین تیم در خرداد امسال کارش به جایی رسید که تقریبا همه بازی‌های مهم‌اش را واگذار کرد و در کارنامه‌اش به سختی یک برد پیدا می‌شد.
خولیو ولاسکو را بسیاری معمار والیبال ایران می‌دانند. حالا که نزدیک به ۱۳ سال بعد از دوران درخشان او ایستاده‌ایم می‌دانیم که این حرف به هیچ وجه نادرست نیست و ما به کمک یک مرد آرژانتینی بادانش و موثر توانستیم از تیمی معمولی به تیمی درجه یک تبدیل شویم.
اتفاقی که بعد از ولاسکو هیچگاه به کیفیت زمان او تکرار نشد و مربی‌های بعدی کم‌کم اعتبار و انگیزه‌هایی که ولاسکو به تیم تزریق کرده بود را خرج کردند تا نهایتا کار به اینجا رسید. بعد از تجربه‌ی چند سرمربی خارجی از چند کلاس مختلف سرانجام فدراسیون والیبال به این نتیجه رسید که هدایت کار را به سرمربی ایرانی بسپارد و سرمربی ایرانی هم بدترین نتیجه ده سال اخیر را ثبت کرد.
اکنون و بعد از مدتی بلاتکلیفی روبرتو پیاتزا از لیگ ایتالیا به ایران آمده تا بتواند والیبال ایران را احیا کند. مردی که امروز و در اولین کنفرانس خبری خود در ایران همچنان از نام ولاسکو و دوران او وام گرفت و گفت: «واقعا از استقبال شما ممنون هستم. ابتدا از رئیس فدراسیون ممنونم که این موقعیت را به من داد. به این دلیل ایران را انتخاب کردم که به نظرم خیلی چیز‌ها را می‌توان دوباره ساخت و صعود کرد. دوست دارم کاری که ولاسکو در ایران انجام داد را دوباره انجام بدهم. به نظرم ولاسکو نگاه دنیا را به والیبال ایران عوض کرد. همین کار را در ایتالیا هم انجام داد. این یکی از دلایل مهمی بود که این تجربه را امتحان کنم.»
تقریبا هر مربی نامداری که به ایران آمد یا چنین وعده‌ای داد یا عملکردش با ولاسکو مقایسه شد. نام بزرگی که والیبال ایران مدیون آن است، اما گویا حالا خیلی‌ها برای نزدیکی افکار عمومی همچنان پای او را به میان می‌کشند. به هر روی بعد از چند سال آزمون و خطا و تجربه‌های مختلف می‌توان گفت که عبور از نام ولاسکو و دوران او بهترین تصمیم برای والیبال ایران است. بهتر است هر سرنربی‌ای که به ایران می‌آید روی توانایی‌ها و داشته‌های خودش تمرکز کند و فدراسیون والیبال و هواداران هم او را با با کسی غیر از خودش مقایسه نکنند. آگاهی به داشته‌ها و وضعیت کنونی‌مان شاید بهترین راه برای برون رفت از این وضعیت باشد. لازم نیست همه ولاسکو باشند. همین که به قدر وسع خود روی والیبال ما تاثیر بگذارند کافی است.
