میماس: ماه کوچک با یک دهانه بزرگ
به گزارش ایتنا، بررسی‌ها نشان می‌دهند که اگر این برخورد کمی شدیدتر بود، میماس به طور کامل از بین می‌رفت. دهانه بزرگ موجود در میماس، که به نام «هرشل» نام‌گذاری شده، حدود ۱۳۰ کیلومتر قطر دارد و به افتخار ویلیام هرشل، کشف‌کننده میماس در سال ۱۷۸۹، نام‌گذاری شده است.
گفته می‌شود جرم کم میماس باعث ایجاد جاذبه سطحی ضعیفی شده است که تنها به اندازه کافی قوی است تا این ماه شکل کروی خود را حفظ کند، اما در عین حال اجازه می‌دهد ویژگی‌های سطحی نسبتاً بزرگی مانند دهانه هرشل شکل بگیرند.
با توجه به اینکه میماس عمدتاً از یخ آب تشکیل شده و مقداری سنگ نیز در آن وجود دارد، می‌توان آن را به عنوان یک توپ برفی بزرگ و کثیف توصیف کرد.
تصویری که در اینجا مشاهده می‌کنید، در نزدیک‌ترین پرواز فضاپیمای رباتیک کاسینی به میماس در سال ۲۰۱۰ گرفته شده است. کاسینی در حال گردش به دور سیاره زحل بود و این تصویر نمایی شگفت‌انگیز از سطح میماس را به ما ارائه می‌دهد.
گفتنی است این ماه کوچک نه تنها جالب است بلکه اطلاعات زیادی درباره تاریخچه سیارات و برخوردهای فضایی به ما می‌دهد. مطالعه میماس می‌تواند به ما کمک کند تا بهتر بفهمیم چگونه سیارات و ماه‌ها در طول زمان شکل گرفته و تغییر کرده‌اند. همچنین، بررسی ساختار سطحی آن می‌تواند اطلاعات ارزشمندی درباره ترکیب مواد در منظومه شمسی اولیه ارائه دهد.
