درس پرسپولیس به تیم‌های لیگی برای شکست تراکتور
در روزی که پرسپولیس حساس‌ترین بازی تاریخ مقابل تراکتور را با دو گل سروش رفیعی و گئورگی گولسیانی به سود خود خاتمه داد، بی شک علی علیپور یکی از ستاره‌های اصلی این تیم بود و این پیروزی را بدون او نمی‌توان تصور کرد.
علی علیپور تا میانه‌های میدان عقب می‌نشست و توپ می‌گرفت، جلوی زمین حضور داشت و پرس می‌کرد، روی هوا بلند می‌شد و سر‌های اول را می‌زد، در پرسینگ فعال‌تر از همه بود، در باز کردن در‌های عمق حریف، حتی بهتر از هافبک‌ها نشان داد و از ۶ پاس عمقی تیم، چهار مورد متعلق به او بود.
علیپور از دقیقه ۸۳ هم که با بیرون رفتن عالیشاه بازوبند کاپیتانی را به دست بست، انگار جان تازه گرفت و همچنان بیش از سایرین دوید و جنگید و اثر گذاشت.
به قول هواداران پرسپولیس، شبیه ترمیناتور بود.
اما استراتژی پرسپولیس مقابل تراکتور هم مثل نحوه بازی علیپور تعریف داشت؛ آن جا که علیپور و آل کثیر با پرسینگ سنگین، شجاع خلیل زاده را وادار به دادن پاس رو به عقب می‌کردند و به نوبت روی بیرانوند خراب می‌شدند تا او نتواند توپ را به هم دسته اش برساند.
اتفاقا با همین رویه یکی دو بار هم توپ را از چنگ بیرانوند درآوردند، اما بدشانس بودند که موفق به گلزنی نشدند. با این همه آنها راه اسیر کردن تراکتور را به لیگ برتر راه دادند.
آنها به لیگ برتر یاد دادند با پرسینگ شدید فرصت بازیسازی از عقب زمین را از تراکتور بگیرند و با فشار روی شجاع خلیل زاده او را وادار به بازی با بیرانوند کنند و با حمله به بیرو، توپ را از چنگ او درآورند.
منبع: خبرورزشی
